توسط : همه ما می‌دانیم که ورزش باعث ترشح گروهی از هورمون‌های شادی‌بخش به نام اندورفین می‌شود. یک جلسه خوب از تمرینات هوازی، وزنه برداری یا بدنسازی می‌تواند احساس یک فرد کاملاً جدید را در شما ایجاد کند: پرانرژی، سرحال و شاد. زیرا ورزش به شما اندورفین می‌دهد و اندورفین شما را خوشحال می‌کند.
تا اینجا شما می‌دانید که ورزش می‌تواند یک رهایی‌بخش فوق العاده از اضطراب و استرس باشد و احتمالاً این اثرات فوق العاده جالب ناشی از ترشح اندورفین را شخصا تجربه کرده اید. با این حال کسانی که طرفدار اینتروال یا سایر تمرینات انفجاری و سریع هستند، اثرات دیگری را نیز تجربه می‌کنند.
این مساله ممکن است به ویژه در مواردی که مستعد اضطراب، استرس یا عدم تعادل هورمونی هستید، صادق باشد. افرادی که با هر یک از این عوامل سر و کار دارند، با چندین تمرین به سبک اینتروال، در هفته می‌توانند استرس بیشتری به بدن خود وارد کنند! این آخرین چیزی است که ما می‌خواهیم. زیرا ما به‌دنبال این هستیم که ورزش منبعی برای کاهش استرس باشد که هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی فشار روی بدن ما را کاهش دهد.
ایجاد تعادل بین ورزش و هورمون های استرس
چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟ اینتروال مانند یک کلاس کراس فیت یا کاردیوی پر شدت با استراحت های کوتاه مدت، تمریناتی هستند که برای مصرف کالری و چربی سوزی در یک زمان محدود (حدود 20 تا 45 دقیقه) طراحی شده اند. افراد از این تمرینات لذت می‌برند؛ زیرا قدرتمند هستند و اثرات سریعی به همراه دارند. این سیستم تمرینی، احساس پرسه زدن بیخود در باشگاه را از بین می‌برد و شما را به سرعت وارد و از باشگاه خارج می‌کند.
برای بسیاری از افراد تمرینات اینتروال، راهی باورنکردنی برای گرفتن نتایج عالی و سریع است! با این حال تمرینات با شدت بالا می‌توانند نوع دیگری از هورمون به نام کورتیزول را آزاد کنند که می‌تواند منجر به نتایج منفی شود. این هورمون نحوه واکنش بدن به عوامل استرس زا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و واکنش ستیز و گریز را مدیریت می کند.
اگر شما از نظر هورمونی مشکل خاصی نداشته باشید و یک یا دو بار در هفته تمرینات اینتروال را انجام دهید، بدن شما فقط مقدار کمی کورتیزول ترشح می‌کند که اثرات ماندگاری نخواهد داشت. شما همچنان آن احساس پرانرژی را بعد از تمرین تجربه خواهید کرد و به طور کلی در طول روز احساس هوشیاری و در عین حال آرامش خواهید داشت. اما اگر با اضطراب یا هر نوع عدم تعادل هورمونی دست و پنجه نرم می‌کنید و بیشتر روزهای هفته را با شدت زیاد ورزش می‌کنید، سطح کورتیزول شما بالا می‌ماند. این یعنی چه؟
با افزایش مداوم سطح کورتیزول، بدن شما به طور مداوم نیاز به محافظت از خود در برابر عوامل استرس زای خارجی را، که در اینجا تمرینات ورزشی هستند، در خود احساس می‌کند. نحوه برخورد بدن با این شرایط برای همه یکسان نیست اما برخی از عوارض جانبی رایج آن عبارت اند از:
- خستگی
- اشتهای کاذب
- ناتوانی در کاهش یا حفظ وزن
- افزایش التهاب
- مسائل مربوط به سلامت دستگاه گوارش
تاثیرات ماندگار کورتیزول بر روال تمرینی شما
برای برخی از افراد، این خبر می‌تواند مانند یک فاجعه بزرگ به نظر برسد زیرا از نظر برخی از افراد، ورزش با شدت بالا تنها راه مناسب برای داشتن یک تمرین موثر است. با این طرز فکر، ممکن است در ابتدا نتایج باورنکردنی را با تمرینات اینتروال تجربه کنید، اما در واقع این روش تمرینی، می‌تواند نتایج دیگری نیز برای ذهن و بدن به‌همراه داشته باشد.
دلایل اینکه چرا ورزش می‌کنید را ارزیابی کنید. اگر این کار را برای رهایی از استرس و حفظ سلامت طولانی مدت می‌کنید، بهترین کار برای دستیابی به این اهداف این است که ورزش خود را به گونه ای تنظیم کنید که در طول و بعد از تمرین به جای احساس خستگی و کوفتگی شدید، احساس خوبی داشته باشید.
خلاصه بحث:
صرف نظر از وضعیت سلامت هورمونی و سطح استرس، هریک از روتین‌های ورزشی، ایده خوبی برای دستیابی به اهداف خاصی هستند. بنابراین باید آنها را به صورت ترکیبی استفاده کنید. با یوگا، پیاده‌روی، پیلاتس یا وزنه‌برداری با شدت کم که در طول روزهای اینتروال خود استفاده می‌کنید، تمرین کنید و برای دستیابی به انواع برنامه‌ها و سیستم‌های تمرینی در هر مکان و هر زمان، انرجیم را دانلود کنید، اپلیکیشنی که به شما امکان می‌دهد در کلاس‌های تناسب اندام مجازی، با مربیان سطح جهانی در هر کجا و هر وقت دلتان می‌خواهد، شرکت کنید. کلاس های انرجیم همیشه باز است!
